Κυρίες και κύριοι βουλευτές, η πρόταση μομφής στον Υπουργό Οικονομικών αφορά συνολικά τις πολιτικές που έχει εφαρμόσει και πριν από την πανδημία και κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος της πανδημίας, αλλά και τώρα. Οι κυβερνητικές πολιτικές για την οικονομία έχουν οδηγήσει σε απόλυτο αδιέξοδο εκατομμύρια συμπολίτες μας, εργαζόμενους, επαγγελματίες, συνταξιούχους και έχουν βυθίσει τη χώρα σε μια άνευ προηγουμένου ύφεση. Ολόκληροι κλάδοι της οικονομίας βρίσκονται διασωληνωμένοι κυριολεκτικά.
Η φτωχοποίηση των πολιτών είναι ραγδαία και μέσα σε αυτό το κλίμα το Υπουργείο Οικονομικών επιλέγει να φέρει ένα νομοσχέδιο που διαλύει τη ραχοκοκαλιά της πραγματικής οικονομίας και πετάει κυριολεκτικά στο δρόμο όσους βρίσκονται κάτω απ’ αυτές τις οικονομικές δυσκολίες. Σήμερα, το Υπουργείο Οικονομικών επαναφέρει την απειλή των πλειστηριασμών και των κατασχέσεων για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις με τρόπο που πραγματικά θα τον ζήλευαν και οι γνωστοί «αρχιτέκτονες της λιτότητας», ο Τόμσεν, ο Ντάισενμπλουμ, ο Σόιμπλε.
Δεν διστάζετε να καταργήσετε κάθε προστασία στους υπερχρεωμένους πολίτες και στις επιχειρήσεις εν μέσω πανδημίας. Τους απειλείτε ότι θα τους τα παίρνετε όλα κυριολεκτικά, αδιαφορώντας για τις τεράστιες διαστάσεις της οικονομικής κρίσης που βιώνει ο κόσμος αυτή τη στιγμή μετά από αυτήν την πανδημία.Το περιβόητο, λοιπόν, «Μένουμε Σπίτι», που επαναλαμβάνετε ξανά και ξανά και που το χρυσoπληρώνετε στα κανάλια σας, δεν θα έχει νόημα σε λίγο, γιατί πολύ απλά το σπίτι δεν θα υπάρχει, θα το έχει πάρει η τράπεζα.
Το Υπουργείο Οικονομικών, λοιπόν, λειτουργεί προκλητικά για την κοινωνία, όχι μόνο γιατί καταργεί κάθε προστασία της πρώτης κατοικίας, αλλά γιατί καθιστά το χρεωμένο άτομο δέσμιο των τραπεζών για πάντα, για όλη του τη ζωή. Και αυτό όχι μόνο διότι η τράπεζα θα μπορεί να βγάλει σε πλειστηριασμό το σπίτι του με διαδικασίες εξπρές, αλλά γιατί καταδικάζει τους πολίτες, που δεν μπορούν να πληρώσουν το στεγαστικό τους δάνειο, σε αιώνια τραπεζικά δεσμά.
Ο πολίτης που χάνει το σπίτι του, στη συνέχεια χάνει και το σύνολο της περιουσίας του εκτός από το ποσό των 611 ευρώ το μήνα, τις λεγόμενες, δηλαδή, «εύλογες δαπάνες διαβίωσης». Ό,τι υπερβαίνει αυτό το ποσό, πηγαίνει κατευθείαν στους πιστωτές, είτε πρόκειται για τη σύνταξη, είτε πρόκειται για το μισθό, είτε πρόκειται για ακίνητη περιουσία, εκτός υποθήκης, είτε πρόκειται για άλλα περιουσιακά στοιχεία. Όλα αυτά πηγαίνουν στην τράπεζα.
Και, δυστυχώς, το δράμα που προκαλείτε, δεν τελειώνει εδώ. Για τον πολίτη που δεν θέλει να χάσει το σπίτι του, το Υπουργείο Οικονομικών προτείνει το εξής αδιανόητο: Προτείνει να νοικιάζει το σπίτι του σε τιμή που θα καθορίσει η τράπεζα και αν μετά από δώδεκα χρόνια δεν μπορεί να το αγοράσει από την αρχή, τότε θα αναγκάζεται να φύγει. Δηλαδή, θα πληρώνει ενοίκιο στο σπίτι του για δώδεκα χρόνια, οι δόσεις δανείου που έχει πληρώσει, θα χάνονται έτσι κι αλλιώς και θα πληρώσει το σπίτι ξανά από την αρχή, χωρίς να αφαιρούνται ούτε καν τα ενοίκια. Αν αυτό δεν είναι ο ορισμός της υφαρπαγής, αν αυτό δεν είναι ο ορισμός του πλαστικού, τότε τι είναι;
Όμως, οι σχεδιασμοί σας έχουν και μια δεύτερη διάσταση εξίσου καταστροφική και απειλητική για την κοινωνία. Το πλαίσιο για την πτώχευση των επιχειρήσεων που θέλετε να εφαρμόσετε, θα το ζήλευε ακόμα και ο Μάικλ Ντάγκλας, μιας και ο συνάδελφος προηγουμένως αναφέρθηκε σε κινηματογραφικές ταινίες. Ο Μάικλ Ντάγκλας υποδυόταν το χρηματιστή στη Wall Street Γκόρντον Γρέκο, το «λύκο» της Wall Street. Τι έκανε ο συγκεκριμένος; Επιδιδόταν σε ένα μανιώδες, επιθετικό, κερδοσκοπικό κυνήγι αναδιάρθρωσης επιχειρήσεων σε δυσκολία πληρωμής, διέλυε τις επιχειρήσεις και ρευστοποιούσε τα περιουσιακά τους στοιχεία, αφήνοντας τους εργαζόμενους στο δρόμο.
Με τα σχέδιά σας για τις μαζικές πτωχεύσεις αντιγράφετε ακριβώς αυτό το σενάριο του Όλιβερ Στόουν. Κι αυτό όχι, βέβαια, στη σφαίρα της ψευδαίσθησης της πραγματικότητας, αλλά ως πραγματικό εφιάλτη για την κοινωνία που θα έρθει αντιμέτωπη απέναντι σε αυτό.
Κάθε επιχείρηση που θα εμφανίζει πλέον δυσκολία πληρωμής, θα τίθεται με εντολή του βασικού της πιστωτή, δηλαδή της τράπεζας, σε λύση και εκκαθάριση, θα απολύονται όλοι οι εργαζόμενοι χωρίς αποζημίωση και τα περιουσιακά τους στοιχεία θα ρευστοποιούνται όλα.
Κύριε Υπουργέ, εσείς και το επιτελικό σας κράτος έχετε ξεπεράσει τον κυνισμό, έναν κυνισμό ο οποίος σοκάρει πραγματικά. Στην επιχείρηση που θα ωθείτε σε πτώχευση, απαλλοτριώνετε τα πάντα και το πτωχευμένο πρόσωπο οδηγείται στο δικαστήριο. Από το σημείο αυτό και μετά, αφού τα έχει χάσει όλα, το πτωχευμένο πρόσωπο καταδικάζεται να ζει για πάντα στην γκρίζα ζώνη της οικονομίας. Ό,τι θα βγάζει, αν βρει κάπου δουλειά, θα αποτελεί απαλλοτριωμένο εισόδημα -από τους δανειστές πάντα-, ενώ δεν θα μπορεί ποτέ να ξεκινήσει κάποια άλλη δουλειά, έχοντας χάσει κάθε δυνατότητα επαγγελματικής δραστηριότητας, μαζί, φυσικά, με το σπίτι του και όλα τα υπάρχοντά του.
Θα πρέπει να πει η κυβέρνηση αν αυτές οι πρωτοβουλίες είναι δικής της έμπνευσης ή αν λαμβάνονται καθ’ υπαγόρευση των δανειστών, αν, δηλαδή, θέλει από μόνη της να καταστρέψει την πραγματική οικονομία ή της το ζητούν. Εμείς προειδοποιούμε τους πολίτες και τους μικρούς επιχειρηματίες ότι η αρπαγή της περιουσίας και η διάλυση μιας επιχείρησης μετά από την ύφεση του κορωνοϊού, θα αποτελεί παιχνιδάκι στα χέρια των τραπεζιτών εάν συνεχιστεί αυτή η οικονομική πολιτική.
Το 90% των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων σε αυτή τη χώρα, το σύνολο των αγροτικών επιχειρήσεων και των συνεταιρισμών, η αγροτική γη, τα μέσα παραγωγής συνολικότερα, απειλούνται από τη μανία των οικονομικών πολιτικών της κυβέρνησής σας, οι οποίες έρχονται για να διαλύσουν ό,τι αφήσει πίσω της η κρίση του κορωνοϊού.
Κλείνοντας, θα ήθελα να επαναλάβω ξανά και ξανά για να το ακούσει ο κόσμος, το εξής: Η τράπεζα θα έχει το δικαίωμα να διαλύει όποια επιχείρηση καθυστερεί δόσεις για έξι μήνες ή χρωστάει πάνω από 30.000 ευρώ, οι εργαζόμενοι θα απολύονται χωρίς αποζημίωση και τα μέσα παραγωγής, κτήρια, μηχανήματα, θα βγαίνουν και αυτά στον πλειστηριασμό. Την ίδια στιγμή αυτός ο πολίτης εκτός από την επιχείρησή του θα χάνει και το σπίτι του και θα απαλλοτριώνεται το σύνολο των περιουσιακών του στοιχείων από την τράπεζα. Αν αυτός δεν είναι οικονομικός κανιβαλισμός, τότε τι είναι;
Για τον λόγο αυτό, λοιπόν, και κυρίως για την προστασία της ίδιας της κοινωνίας, ζητούμε από τη Βουλή την ψήφιση της πρότασης μομφής ενάντια στην οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης και την ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών.