Η εύφορη γη της Πέλλας, που κάποτε ευλογούσε τους αγρότες της με πλούσια σοδειά, σήμερα μοιάζει να «καρπίζει» μόνο απογοήτευση και οργή. Οι αγρότες της περιοχής, κουρασμένοι από υποσχέσεις που «μαράθηκαν» πριν καν ανθίσουν και από μια κρατική μέριμνα που μοιάζει περισσότερο με «αγροτικό ανέκδοτο», βλέπουν το μέλλον τους να κρέμεται από ένα «σάπιο» κλαδί αβεβαιότητας. Η εφημερίδα μας, με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην αγωνία αυτών των ανθρώπων, θέτει δημόσια τα ερωτήματα που «ζυμώνουν» στην ψυχή κάθε αγρότη της Πέλλας:
Λογιστικές «Αλχημείες» ή Διάφανες Εκτιμήσεις; Θα σταματήσει επιτέλους το κράτος να παίζει «κρυφτό» με τους αγρότες όταν πρόκειται για τις ζημιές; Θα υπάρξει επιτέλους μια διαδικασία εκτίμησης που δεν θα θυμίζει «μαντείο» αλλά θα βασίζεται σε σαφή, δημοσιοποιημένα κριτήρια, με τη συμμετοχή των ίδιων των παραγωγών και των εκπροσώπων τους; Ή θα συνεχίσουμε να βλέπουμε «μαγικά νούμερα» να προκύπτουν, αφήνοντας τους αγρότες με την απορία αν οι ζημιές τους μετρήθηκαν με… «αγροτικό κομπιουτεράκι τσέπης»;
«Σε λίγο» ή «Επιτέλους»; Το Χρονόμετρο των Αποζημιώσεων: Πότε επιτέλους θα δουν οι αγρότες της Πέλλας «φως στο τούνελ» των αποζημιώσεων; Θα υπάρξει ένα σαφές και δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα, με ενδιάμεσα ορόσημα για να γνωρίζουν πότε θα ξεκινήσει και πότε θα ολοκληρωθεί η καταβολή των χρημάτων; Ή θα συνεχίσουμε να ακούμε το «σε λίγο» που στην αγροτική πραγματικότητα μεταφράζεται σε… «όταν ανθίσουν οι μαργαρίτες τον χειμώνα»;
«Ψίχουλα» ή Άμεση Ανάσα; Η Ανάγκη για Προκαταβολές: Μπορεί το κράτος να κατανοήσει την επείγουσα ανάγκη των αγροτών που είδαν την παραγωγή τους να καταστρέφεται; Θα υπάρξει πρόβλεψη για άμεσες προκαταβολές, ένα «οξυγόνο» για να μπορέσουν να καλύψουν τις στοιχειώδεις ανάγκες τους και να προγραμματίσουν την επόμενη καλλιέργεια; Ή θα τους αφήσουμε να «λιμοκτονούν» περιμένοντας τις «χρυσές» αποζημιώσεις που ίσως έρθουν… όταν τα ροδάκινα κάνουν πουπούλια;
«Κουτοπονηριές» ή Δίκαιη Αναγνώριση; Το Μέγεθος της Καταστροφής: Πώς θα διασφαλιστεί ότι οι αποζημιώσεις θα ανταποκρίνονται στο πραγματικό μέγεθος της καταστροφής που υπέστη κάθε αγρότης, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε καλλιέργειας, κάθε περιοχής και κάθε παραγωγού; Θα σταματήσει το κράτος να αντιμετωπίζει τους αγρότες σαν μια «απρόσωπη μάζα» και θα αναγνωρίσει τις μοναδικές τους ανάγκες; Ή θα συνεχίσουμε να βλέπουμε «κουρεμένες» αποζημιώσεις που προσβάλλουν την αξιοπρέπεια και την εργασία τους;
«Υποσχέσεις στον Αέρα» ή Έμπρακτη Στήριξη; Η Χαμένη Εμπιστοσύνη: Ποια συγκεκριμένα μέτρα θα λάβει η κυβέρνηση για να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των αγροτών της Πέλλας, μια εμπιστοσύνη που έχει «ξεριζωθεί» από την αδιαφορία και την αναποτελεσματικότητα; Θα υπάρξει ένας ουσιαστικός και συνεχής διάλογος με τους παραγωγούς, ακούγοντας τις ανάγκες τους και δίνοντας λύσεις στα προβλήματά τους; Ή θα συνεχίσουμε να βλέπουμε «φιλικές» επισκέψεις και «φωτογραφίες για τα social media» που δεν έχουν καμία ουσιαστική αντίκρυση στην σκληρή πραγματικότητα των αγροτών;
Οι αγρότες της Πέλλας δεν ζητούν ελεημοσύνη. Ζητούν δικαιοσύνη, διαφάνεια και μια κρατική πολιτική που θα στέκεται δίπλα τους, αναγνωρίζοντας την πολύτιμη συμβολή τους στην οικονομία και την κοινωνία. Ήρθε η ώρα το κράτος να σταματήσει να «πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες» και να δώσει ουσιαστικές λύσεις στα προβλήματα που «δηλητηριάζουν» την αγροτική παραγωγή της Πέλλας. Διαφορετικά, η εύφορη γη της περιοχής θα συνεχίσει να «καρπίζει» μόνο οργή και απογοήτευση.
