Στα χέρια πρόσφυγα από το Πακιστάν που πήρε άσυλο στη χώρα μας λόγω αθεϊσμού βρίσκεται μετά από μπαράζ διαδικασιών και ακροάσεων το λεγόμενο μπλε διαβατήριο του ελληνικού δημοσίου, που του επιτρέπει να ταξιδέψει εκτός Ελλάδας. Ο νεαρός πρόσφυγας διέφυγε από τη πατρίδα του καθώς η βλασφημία εκεί τιμωρείται με θανατική ποινή και με την πρώτη ιστορικά αμετάκλητη δικαστική απόφαση παροχής ασύλου λόγω αθεΐας από το διοικητικό πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, ζει πλέον στη χώρα μας.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΕΛΙΝΑ ΤΟΥΚΟΥΣΜΠΑΛΙΔΟΥ
Ο ίδιος με μια ανάρτησή του στα social media την Τρίτη 22/02 ευχαρίστησε όσους τον βοήθησαν στον αγώνα του γράφοντας χαρακτηριστικά: «Επιτέλους σήμερα, μετά από πέντε χρόνια η ελληνική κυβέρνηση μού επιτρέπει να ταξιδέψω οπουδήποτε εκτός του Πακιστάν και είναι η πρώτη φορά που η ελληνική δικαιοσύνη παραχωρεί άσυλο λόγω αθεΐας σε έναν πρόσφυγα. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους Έλληνες φίλους που με βοήθησαν σε αυτή την υπόθεση και ειδικά τον δικηγόρο μου Βασίλη Σωτηρόπουλο».
Ο νεαρός προέρχεται από μια σουνιτική μουσουλμανική οικογένεια και ήταν μουσουλμάνος ο ίδιος μέχρι το 2015. Όμως βιώνοντας τρόμο και αποστροφή από τη βαναυσότητα των Ταλιμπάν εναντίον αθώων αποφάσισε να εγκαταλείψει το Ισλάμ, αφού παράλληλα συνειδητοποίησε πως είναι άθεος.
Νίκη για τα ανθρώπινα δικαιώματα – «Θα ήταν καταδικασμένος αν γύριζε στο Πακιστάν»
Το ThessToday.gr ήρθε σε επικοινωνία με τον δικηγόρο του νεαρού, κ. Βασίλη Σωτηρόπουλο, ο οποίος έκανε λόγο για μία «νίκη για τα ανθρώπινα δικαιώματα», καθώς ο πελάτης του όπως ανέφερε «θα ήταν καταδικασμένος αν η Ελλάδα τον επέστρεφε στο Πακιστάν». Περιγράφοντας μάλιστα το χρονικό της συγκλονιστικής ιστορίας του πρόσφυγα είπε:
«Είναι ένας άνθρωπος που ήταν πρόσφυγας από το Πακιστάν για αρκετά χρόνια στην Ελλάδα. Πάντοτε εργαζόταν, είχε κάνει τις διαδικασίες για ΑΜΚΑ, ΑΦΜ κλπ. Είχε αποφασίσει να ενταχθεί στην ελληνική κοινωνία ως μετανάστης αρχικά και ως αιτών άσυλο. Το πρόβλημα ήταν το εξής: Υπάρχουν κάποιες επιτροπές που κρίνουν εάν ένας άνθρωπος κινδυνεύει να γυρίσει στη χώρα του για λόγους θρησκευτικών πεποιθήσεων. Αυτές οι επιτροπές, και η πρωτοβάθμια και η δευτεροβάθμια, τον είχαν απορρίψει. Με λίγα λόγια είχαν κρίνει ότι δεν ήταν ειλικρινής στη συνέντευξη που τους έδωσε. Ήταν ένας πρώην μουσουλμάνος που έγινε άθεος και ο ίδιος όπως και οι άθεοι φίλοι του κινδύνευσαν πάρα πολύ. Υπάρχει θανατική ποινή εκεί για την αθεΐα. Θεωρείται απιστία και τα άτομα αυτά συλλαμβάνονται, φυλακίζονται, καταδικάζονται σε θάνατο.
Πήγαμε στο διοικητικό πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης. Ο ίδιος ζει στην Αθήνα αλλά εκεί ήταν η πρώτη δήλωση που υπέβαλε για το άσυλο, οπότε αρμόδια αυτομάτως ήταν τα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης. Σε ένα πρώτο στάδιο βγήκαν τα ασφαλιστικά μέτρα κατά του ελληνικού δημοσίου, ότι όντως αυτός ο άνθρωπος κινδυνεύει αν επιστρέψει στο Πακιστάν. Όντως είναι άθεος. Και κερδίσαμε την πρώτη δίκη. Τότε λοιπόν πήραμε την προσωρινή κάρτα και μετά κερδίσαμε και το τακτικό δικαστήριο. Το ελληνικό δημόσιο δεν κέρδισε αυτή τη δίκη και δεν έκανε και έφεση, που σημαίνει ότι η απόφαση είναι τελική και οριστική. Μετά μπήκαμε σε όλη τη γραφειοκρατική διαδικασία, μέχρι να πάρει το μπλε διαβατήριο που είναι το διαβατήριο του πρόσφυγα. Εκεί είχαμε επίσης πολύ μεγάλες καθυστερήσεις. Το γνωστό ελληνικό δημόσιο».
Η σημασία του μπλε διαβατηρίου
Εξηγώντας τι σημαίνει πρακτικά η παραχώρηση του μπλε διαβατηρίου μάλιστα, ο κ. Σωτηρόπουλος σημειώνει πως επιτρέπει στον άθεο πρόσφυγα να ταξιδέψει εκτός Ελλάδος, πράγμα που μέχρι πρότινος δεν επιτρεπόταν. «Το διαβατήριο του δίνει το δικαίωμα να ταξιδέψει σε όποια χώρα του κόσμου θέλει. Είτε εντός είτε εκτός ΕΕ, με εξαίρεση φυσικά το Πακιστάν όπου είναι διωκόμενος και δε μπορεί να γυρίσει. Και είναι η διεθνής προστασία που του παρέχει η ελληνική δημοκρατία ότι αυτός ο άνθρωπος παρόλο που δεν είναι Έλληνας πολίτης αλλά πρόσφυγας, η Ελλάδα εγγυάται ότι μπορεί να κινείται από χώρα σε χώρα μέσα στο πλαίσιο της προστασίας που του παρέχουμε ως κράτος. Μόνο με την κάρτα του πρόσφυγα δε θα μπορούσε να ταξιδέψει. Ήταν εγκλωβισμένος στην Ελλάδα αν έμενε μόνο σε αυτό».
Και σχολιάζοντας την ιστορικής σημασίας απόφαση επισημαίνει: «Είναι πολύ σημαντικό γιατί βασίζεται στις πεποιθήσεις του ατόμου και όχι σε κάποιο άλλο χαρακτηριστικό, όπως είναι τα εθνοτικά, για χώρες που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση. Στο Πακιστάν δεν είναι αυτή η κατάσταση. Είναι η περίπτωση μιας ισλαμικής Δημοκρατίας, πολύ αυστηρής σε θέματα ελευθερίας και θρησκευτικής συνείδησης που κυνηγάει τους άθεους και τους καταδικάζει σε θάνατο.
Υπάρχουν κι άλλες τέτοιες περιπτώσεις που έχω υπόψιν μου. Ανθρώπους που έχουν χάσει τις οικογένειές τους λόγω των πεποιθήσεών τους από τέτοια καθεστώτα. Αλλά και για τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα που επίσης παίρνουν άσυλο λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού στην Ελλάδα. Και για αυτούς τους ανθρώπους είναι τεράστια υπέρβαση το να δηλώσουν τόσο ευαίσθητες πληροφορίες για την προσωπική τους ζωή, όπως είναι οι θρησκευτικές πεποιθήσεις και ο σεξουαλικός προσανατολισμός».
