Η συγκέντρωση γονέων, αθλητικών συλλόγων και σωματείων στο Δημοτικό Στάδιο Έδεσσας την Τετάρτη 12 Νοεμβρίου δεν ήταν μια απλή διαμαρτυρία, αλλά μια ηχηρή έκφραση αγωνίας και αξιοπρέπειας για την κατάσταση των αθλητικών υποδομών της πόλης. Όπως αναδεικνύεται εδώ και καιρό από τις “Φωνές”, το πρόβλημα στην Έδεσσα δεν αφορά μόνο την παρούσα κατάσταση του παλαιού γηπέδου, αλλά και την αβεβαιότητα γύρω από το νέο γήπεδο, συνθέτοντας μια εικόνα χρόνιας αμέλειας και καθυστερήσεων που πληγώνουν τον αθλητισμό και τη νεολαία.

Το Διπλό Πρόβλημα των Αθλητικών Εγκαταστάσεων

Η καρδιά του προβλήματος χτυπά σε δύο μέτωπα: το παλιό, ιστορικό στάδιο και το νέο, ανεκπλήρωτο όραμα.

1. Η Εικόνα Εγκατάλειψης στο Δημοτικό Στάδιο (Παλαιό Γήπεδο)

Το Δημοτικό Στάδιο Έδεσσας «Φόρης Γεντζής», άλλοτε σημείο αναφοράς του Εδεσσαϊκού στην Α’ Εθνική, σήμερα παρουσιάζει μια θλιβερή εικόνα:

• Φθορά Υποδομών: Όπως φάνηκε και στη συγκέντρωση, οι εγκαταστάσεις είναι φθαρμένες και ακατάλληλες για ασφαλή άθληση, ιδιαίτερα για τα παιδιά. Σε δημοτικά συμβούλια έχουν αναφερθεί προβλήματα, όπως οι τουαλέτες του παλαιού γηπέδου που παραμένουν εκτός λειτουργίας, παρότι ο χώρος χρησιμοποιείται καθημερινά.
• Απουσία Κανονικού Χώρου Προπόνησης: Οι αθλητές αναγκάζονται να προπονούνται σε συνθήκες που δεν ανταποκρίνονται στις βασικές απαιτήσεις του σύγχρονου αθλητισμού, με αποτέλεσμα “να χάνεται ο φυσικός ρυθμός της αθλητικής ζωής της πόλης.”
• Διατήρηση vs. Αξιοποίηση: Το αίτημα των 700+ υπογραφών εστιάζει στη διατήρηση και αναβάθμιση του σταδίου, καθώς βρίσκεται σε κεντρικό σημείο. Ωστόσο, η περιοχή του παλαιού γηπέδου έχει ενταχθεί σε σχέδια αστικής ανάπλασης για την ενοποίηση του εμπορικού με το τουριστικό κέντρο της Έδεσσας, γεγονός που δημιουργεί σύγχυση για το μέλλον της αθλητικής του χρήσης και εντείνει την ανασφάλεια στους συλλόγους.

2. Η Απαξίωση του Οράματος του Νέου Γηπέδου

Παρά τις εξαγγελίες για ένα νέο γήπεδο αντάξιο της αθλητικής ιστορίας της Έδεσσας (στο Πασά Τσαΐρ), το έργο βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σημείο αβεβαιότητας και απαξίωσης:

• Εικόνα Εγκατάλειψης: Η εικόνα του νέου γηπέδου, ενός χώρου που θα έπρεπε να είναι “σημείο αναφοράς”, περιγράφεται ως εγκαταλελειμμένη, με ελλιπή συντήρηση, προβλήματα στον αγωνιστικό χώρο και έλλειψη βασικών υποδομών για αθλητές και φιλάθλους.
• Απραξία και Σιωπή: Παρά τις εκκλήσεις, η δημοτική αρχή κατηγορείται για σιωπή και απραξία σε επίπεδο σχεδιασμού και δράσεων. Ερωτήματα όπως “Ποια είναι η πρόθεση της διοίκησης για το νέο γήπεδο; Υπάρχει σχέδιο; Τι θα γίνει με την προγραμματισμένη μεταφορά; Υπάρχει προϋπολογισμός;” παραμένουν αναπάντητα.
• Χρόνιες Καθυστερήσεις: Αν και οι εργασίες για την ανακατασκευή του παλαιού γηπέδου (με φυσικό χλοοτάπητα) φαίνεται να έχουν προσωρινή και οριστική παραλαβή (σύμφωνα με έγγραφα του Δήμου), η συνολική κατάσταση των αθλητικών υποδομών, και κυρίως η μη λειτουργία του νέου γηπέδου ως εναλλακτικής, οδηγεί σε ένα αδιέξοδο για τα σωματεία.

Το Μήνυμα της Συγκέντρωσης: Αξιοπρέπεια και Ειλικρίνεια

Η συγκέντρωση της 12ης Νοεμβρίου, με τη συμμετοχή δεκάδων οικογενειών, δεν είχε σκοπό την αντιπαράθεση, αλλά τη συζήτηση με επιχειρήματα. Οι συγκεντρωμένοι ξεκαθάρισαν πως η κατάσταση είναι “αποτέλεσμα λαθών και καθυστερήσεων προηγούμενων θητειών,” ζητώντας από τη σημερινή δημοτική αρχή μεγαλύτερο σεβασμό και ειλικρίνεια.

Το βασικό τους αίτημα είναι το αυτονόητο: ένας χώρος όπου τα παιδιά θα μπορούν να αθλούνται με ασφάλεια και σεβασμό. Η παρουσία των ίδιων των παιδιών, που έπαιζαν και γελούσαν ανάμεσα στις φθαρμένες εγκαταστάσεις, υπογράμμισε με τον πιο δραματικό τρόπο την αντίφαση και την επείγουσα ανάγκη για λύσεις.

Το ρεπορτάζ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Έδεσσα χρειάζεται πράξεις και συνεργασία για να βρει ξανά τον αθλητικό της ρυθμό και να δημιουργήσει τις υποδομές που δικαιούται η νεολαία της.