Η ύψιστη διεργασία στις συλλογικότητες των λαών, είναι η διαμόρφωση της πολιτισμικής οντότητος του έθνους. Διεργασία χρόνων στην συνέχεια της διαδρομής της συλλογικότητος, με θεμέλιο την κοινή καταγωγή, αποτυπώνεται κάθε πολιτισμική δημιουργία της ως εθνική συνείδηση. Οι Έλληνες ευτύχησαν από υπάρξεώς τους «να αποτελώσει εν έθνος» κατά τον Ιωάννη Καποδίστρια. Η δημιουργία του νεοελληνικού κράτους επετεύχθη με την επανάσταση του 1821, όπου οι θυσιασθέντες αγωνίσθηκαν και επέτυχαν του στόχου τους στο όνομα της εθνικής ανεξαρτησίας και του Χριστού την πίστη την αγία. Έκτοτε το σύνταγμα της χώρας φέρει το προοίμιο: «εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος».
Επομένως, η πολιτισμική παρακαταθήκη του έθνους ενσωμάτωσε τις διδαχές της Ορθοδοξίας και σφυρηλατήθηκε βιωματικώς η ενότητα έθνους και θρησκείας. Προφανώς και δεν πρόκειται για θρησκευτικό φανατισμό σε ένα κοσμικό κράτος. Το θρησκευτικό συναίσθημα και οι μεταφυσικές αναζητήσεις γίνονται αποδεκτές, με σεβασμό και δεοντολογία, από τους πολίτες των ευνομουμένων κρατών. Έτσι, στους αδυσώπητους βομβαρδισμούς μουσουλμανικών χωρών, αλλόθρησκοι σεβάστηκαν τα ιερά τεμένη και τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Στις δημοκρατίες η εθνική συνείδηση δεν μονοπωλείται από κόμματα, όπου υπάρχει κοινή αντίληψη ζωής. Όσοι το πράττουν σηματοδοτούν την ακύρωση του όλου της εθνικής ταυτότητος των πολιτών και επέρχεται ο διχασμός με προδοσία των εθνικών αξιών, από αυτούς που επιδιώκουν να μονοπωλήσουν εθνικό φρόνημα και πατριωτισμό. Βεβαίως, είναι απορριπτέοι οι αρνούμενοι τα γνωρίσματα του έθνους. Αυτοί όμως διακρίνονται ευκρινώς, το μέγιστο ζήτημα φθοράς της εθνικής ιδέας προκύπτει από τους σφετεριστές αρχών και αξιών εθνικών, που ανήκουν στο λαό και στο έθνος.
Η τελευταία προσβολή στην θρησκεία της Ορθοδοξίας προήλθε από «καλλιτέχνη» ζωγραφικής, με κακοποίηση ιερών προσώπων της Χριστιανοσύνης στην Εθνική Πινακοθήκη. Η έκθεση τέτοιων έργων σε Εθνική Πινακοθήκη, συνιστά παραβίαση πανανθρώπινων δικαιωμάτων, θυσιασθέντων στο όνομα του έθνους και της ορθοδοξίας, κατοχυρωμένων στο σύνταγμα της χώρας. Η αντίδραση έπρεπε να προκύψει από την Ελληνική Πολιτεία και όχι από πολίτη, που στην περίπτωση ανήκει στους μονοπωλούντες κάκιστα την θρησκεία των Ελλήνων. Η αρμοδία Υπουργός είναι εκτεθειμένη, διότι πρόκειται περί δημοσίου χώρου και όχι ιδιωτικού. Επιπροσθέτως διατείνεται με περισσή υποκρισία το ελεύθερον της καλλιτεχνικής δημιουργίας, ενώ η ιδία απαγόρευσε τα μπαλέτα του Μπολσόι με μουσική Τσαϊκόφσκι, με την αιτιολογία του πολέμου από την πλευρά της Ρωσίας. Έχει εξαφανισθεί προ πολλού ο πολιτικός λόγος. Έχει κυριαρχήσει ο εκφυλισμός και η διαστροφή αυτονόητων νοημάτων. Με την οικειοποίηση αξιών έθνους και θρησκείας γίνονται κόμματα, που εκφυλίζουν και σμικρύνουν το εύρος αυτών των υπέρτατων εννοιών. Με την μη υπεράσπισή τους από την πολιτεία, προδίδονται θυσίες αίματος για το έθνος και την συνταγματικώς κατοχυρωμένη πίστη των προγόνων μας. Χωρίς τιμή και συνέχεια, προοπτική δεν προκύπτει, για Πολιτεία και πολίτες. Ας συνέλθουμε !
