Τι πρέπει να μας διδάξει το έργο της Βασιλίσσης Σοφίας
Γράφει ο Αν. Χριστόπουλος
Σε όλες τις πολιτισμένες χώρες, είναι πια διαπιστωμένο πως η ποιότητα στην καθημερινότητα των κατοίκων τους, απαιτεί λιγότερο αυτοκίνητο στο κέντρο, μέσω πεζοδρομήσεων, πρασίνου και ενοποίησης σημαντικών δημόσιων χώρων. Είναι δε πρακτικά αποδεδειγμένο πως κάθε φορά που ανοίγεις έναν δρόμο στην πόλη, για να διευκολύνεις την κυκλοφορία των αυτοκινήτων, αυτός θα φέρει ακόμη περισσότερα αυτοκίνητα σε αυτό, μεγαλώνοντας την ασύδοτη κυκλοφορία των ΙΧ.
Σε όλες τις σύγχρονες πόλεις, ο διωγμός του αυτοκινήτου συνδυάζεται με ποδηλατόδρομους, καλές συγκοινωνίες και εναλλακτικές μετακινήσεις.
Τα παραπάνω, έλαβε σοβαρά υπόψιν ο Κώστας Μπακογιάννης όταν ανέλαβε Δήμαρχος Αθηναίων. Αυτός ο εξαιρετικά ικανός πολιτικός, με μοναδικά επιτεύγματα σε κάθε δημόσια θέση που ανέλαβε, είχε ένα πρόβλημα και αυτό ήταν το όραμα του για την Αθήνα. Ένα όραμα βασισμένο σε σπουδαίες μελέτες, προσαρμοσμένο σε μια δύσκολη πόλη όπως ήταν η Αθήνα της διαχρονικής εγκατάλειψης.
Και γιατί ήταν πρόβλημα το όραμα Μπακογιάννη; Γιατί η κουλτούρα στη δημόσια ζωή της χώρας, καταδικάζει σκληρά όποιον εργάζεται, μέσα από ψεύδη και χυδαίες επιθέσεις στο διαδίκτυο αλλά και στον δημόσιο διάλογο. Και δεν βγάζει ούτε λέξη για όποιον δεν παράγει τίποτε και αφήνει την παρακμή να επεκτείνεται. Δεν κάνεις τίποτε; Δεν σε κρίνει κανείς. Κάνεις έργο; Οι επιθέσεις είναι καθημερινές. Οι εντελώς άδικες επιθέσεις, ξεκινούν από την αντιπολίτευση που πασχίζει για την φθορά σου και σπεύδει η μικροψυχία του διαδικτύου να ολοκληρώσει.
Ο Κ. Μπακογιάννης υπήρξε απίστευτα ουσιαστικός από τους πρώτους μήνες που ανέλαβε τον Δήμο. Τι να απαριθμήσει κανείς; Την φροντίδα των αστέγων, την νέα Ομόνοια που έγινε με χορηγία, την για πρώτη φορά καθαρή Αθήνα, την διπλή ανάπλαση του Βοτανικού, το θέατρο Λυκαβηττού, δεκάδες παρεμβάσεις του για χρήστες ναρκωτικών, pocket park; Είναι πάρα πολλά ακόμη, η λίστα δεν έχει τέλος.
Που πιάστηκαν η αντιπολίτευση και οι haters του διαδικτύου; Στον “μεγάλο περίπατο”. Έφτασαν να παρουσιάζουν τους φοίνικες που είχαν τοποθετηθεί για να μετρηθεί η κυκλοφοριακή φόρτιση, σαν οριστικό έργο. Κοντά στους haters διάβαζε κανείς και λίβελλους από επώνυμους σοβαρούς ανθρώπους π.χ. των Τεχνών και απορούσες. Γιατί και αυτοί λοιδορούν με τόση ευκολία έναν Δήμαρχο που αλλάζει παντού την Αθήνα;
Αναγκαίος ο μακρύς αυτός πρόλογος για να πάμε σε ένα ακόμη σπουδαίο έργο του Μπακογιάννη που και πάλι απαξιώνεται με την ευκολία της χολής.
Η πεζοδρόμηση της Βασιλίσσης Όλγας ήταν ένας σχεδιασμός που ξεκίνησε από το 1995 στο πλαίσιο του προγράμματος Ενοποίησης των Αρχαιολογικών Χώρων του κέντρου της Αθήνας και ποτέ δεν υλοποιήθηκε.
Το 2019 ο Δήμαρχος Μπακογιάννης, αποφασίζει να εφαρμόσει την σχετική μελέτη και έτσι προωθεί την πεζοδρόμηση της Βασ. Ολγας ως μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου που περιλαμβάνει την ανάπλαση της Πανεπιστημίου, της πλατείας του κάτω Συντάγματος και της ανάπλασης του εμπορικού τριγώνου.
Για σχεδόν 30 χρόνια, ένα τόσο σημαντικό στην καρδιά της πρωτεύουσας δεν ξεκίνησε ποτέ αν και όλοι οι δήμαρχοι Αθηναίων, μέχρι και το 2023, το στήριξαν ακόμα και με διαδοχικές ομόφωνες αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων τους.
Ο Μπακογιάννης έχει εξηγήσει ότι η Βασιλίσσης Όλγας αποτελεί μια «αστική εκκρεμότητα, μια αστική υποχρέωση πολλών δεκαετιών, η οποία όφειλε να ρυθμιστεί, απλώς κάποιος έπρεπε να πάρει τη δύσκολη απόφαση».
Και έρχεται ο νυν δήμαρχος Δούκας να πει ότι το έργο δεν πρέπει να γίνει, ότι πρέπει να ακυρωθεί και να ξαναστρωθεί άσφαλτος.
Έλεγε ακριβώς τα αντίθετα πριν λίγα χρόνια. Στη συνέχεια, προσπάθησε να οικειοποιηθεί το έργο σαν δικό του. Το ίδιο κάνει με την ανάπλαση του Βοτανικού (που αν μάθαινε κάτι το μάθαινε από τις εφημερίδες).
Κάθε μεγάλο έργο γίνεται αφορμή για χολή και επιθέσεις, με αποτέλεσμα τα ικανά πρόσωπα που διοικούν να φρενάρονται, να καθυστερούν, πολλές φορές να τα παρατούν.
Δεν συνέβη το ίδιο με τον Κ. Μπακογιάννη που πέραν του σπουδαίου του έργου, παρέδωσε και την Πανεπιστημίου ως τον πιο όμορφο δρόμο στο κέντρο της Αθήνας με την αντιπολίτευση και τους haters τους διαδικτύου να κρύβονται πια. Πράσινο, πεζοδρόμια απόλαυσης για τους πεζούς, εικόνες μιας πόλης που μπορείς να αγαπήσεις.
Η Αθήνα δεν θα έχει καλό μέλλον αν ο κ. Μπακογιάννης δεν επιστρέψει..! Αυτή είναι η σύγκριση με τον ανυπόληπτο κ. Δούκα του μηδενικού έργου και της οπισθοδρόμησης.
Τι πρέπει να μας διδάξει το έργο της Βασιλίσσης Σοφίας
