ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΟΙΚΙΣΜΩΝ!
Κινδυνεύουν τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια των Δήμων
Η Πολιτεία απαξιώνει το ρόλο πολεοδόμων – χωροτακτών
Δεν λένε να κοπάσουν οι αντιδράσεις που έχει προκαλέσει το Προεδρικό Διάταγμα, το οποίο αφορά την οριοθέτηση οικισμών με πληθυσμό κάτω των 2.000 κατοίκων, φέρνοντας μεγάλη αναστάτωση και ανησυχία σε χιλιάδες ιδιοκτήτες σε όλη τη χώρα.
Στα… κάγκελα βρίσκεται η Τοπική Αυτοδιοίκηση και πολλοί φορείς που κρούουν το καμπανάκι προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος για τις επιπτώσεις που θα έχει στην περιφέρεια, αφού με τις αλλαγές πολλές ιδιοκτησίες θα απαξιωθούν, καθώς θα καταστούν μη οικοδομήσιμες!
Η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος με ομόφωνή απόφασή της ζητά πάγωμα του εν λόγω Π.Δ. και διάλογο για μια εφαρμόσιμη λύση, χωρίς ωστόσο μέχρι στιγμής η κυβερνητική πλευρά να δείχνει ότι αντιλαμβάνεται την αναστάτωση που έχει προκαλέσει στις τοπικές κοινωνίες. Το μόνο που επισημαίνει στην προσπάθειά της να κάμψει τις αντιδράσεις είναι ότι το Υπουργείο Περιβάλλοντος εξετάζει νομοθετική ρύθμιση, με την οποία για τα αδόμητα ακίνητα που έχουν πραγματική, λειτουργική και γεωγραφική σχέση με τον οικισμό, θα επαναπροσδιοριστεί η αρτιότητά τους με όρους ευμενέστερους από τις διατάξεις για την εκτός σχεδίου δόμηση, αλλά προφανώς όχι ίδιους με αυτούς που απολαμβάνουν οι εντός οικισμού περιπτώσεις!
Οι Έλληνες πολεοδόμοι!
Στο θέμα παρενέβη και ο Σύλλογος Ελλήνων Πολεοδόμων και Χωροτακτών τονίζοντας, μεταξύ άλλων σε μακροσκελή ανακοίνωσή του ότι «η αναστάτωση που έχει προκληθεί στην κοινωνία, στην τοπική αυτοδιοίκηση και στους μελετητές οφείλεται στην προχειρότητα με την οποία προσεγγίζεται ένα τόσο σύνθετο και σημαντικό πολεοδομικό, περιβαλλοντικό και κοινωνικό-οικονομικό ζήτημα που αφορά τους περίπου 10.000 οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων, στην πλειονότητα τους προϋφιστάμενους του 1923, ανά τη Χώρα, καθώς και τους κατοίκους και τους κατόχους ιδιοκτησιών εντός των ορίων αυτών».
Χωρίς διαβούλευση!
Παράλληλα επισημαίνει ότι «η δημόσια διαβούλευση για τις διατάξεις του Π.Δ. θα όφειλε να είχε εκκινήσει από νωρίς ώστε να αποφευχθεί η σύγχυση, να γνωμοδοτήσουν τα ενδιαφερόμενα μέρη και να εξηγηθούν στις τοπικές κοινωνίες και στην τοπική αυτοδιοίκηση οι λόγοι και το πλαίσιο της διαδικασίας. Αντ’ αυτού, βλέπουμε ένα Π.Δ. που συντάχθηκε χωρίς καμία διαβούλευση, ανακοινώθηκε σε ημερίδα στο ΥΠΕΝ και λίγο αργότερα θεσμοθετήθηκε, αγνοώντας την τοπική αυτοδιοίκηση, τους επιστημονικούς και επαγγελματικούς φορείς και τους μελετητές των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΤΠΣ), οι μελέτες των οποίων βρίσκονται σε εξέλιξη και στις οποίες εντάχθηκαν οι οριοθετήσεις οικισμών ως ζητούμενο…»!
Καμπανάκι για τα Τοπικά Πολεοδομικά!
Την ίδια ώρα, χτυπά καμπανάκι για το πολύ σοβαρό ενδεχόμενο να υπάρξει κώλυμα με τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια. Όπως σημειώνει ο Σύλλογος «η προχειρότητα με την οποία το ΥΠΕΝ αντιμετωπίζει την καθοριστική για τη χώρα διαδικασία της ολοκλήρωσης του πολεοδομικού σχεδιασμού, θέτει σε κίνδυνο το πρόγραμμα εκπόνησης Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων. Ορατό είναι το ενδεχόμενο σε ένα χρόνο από τώρα, που εκπνέει η προθεσμία ολοκλήρωσης του Προγράμματος, να υπάρχουν εν μέρει ολοκληρωμένες, ανόμοιας εμβάθυνσης μελέτες, κάποιες χωρίς επαρκή χωροταξική και πολεοδομική θεώρηση του χώρου, που δύσκολα θα μπορούν να θεσμοθετηθούν και δεν θα έχουν κοινωνική νομιμοποίηση, με τις τοπικές κοινότητες να τοποθετούνται ενάντια στον πολεοδομικό σχεδιασμό. Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα κρίσιμη καθώς οι ενέργειες της Πολιτείας απαξιώνουν το ρόλο των πολεοδόμων-χωροτακτών, τον πολεοδομικό και χωροταξικό σχεδιασμό ως μελετητικό αντικείμενο και ως διαδικασία που μπορεί να συμβάλλει στην προστασία του περιβάλλοντος, την κοινωνική συνοχή και την τοπική ανάπτυξη…».
Ερωτήματα για τον οριζόντιο χαρακτήρα!
Οι πολεοδόμοι επισημαίνουν ακόμη τα ερωτήματα που προκύπτουν ως προς τον οριζόντιο χαρακτήρα της οριοθέτησης και μεταξύ άλλων τονίζουν ότι «αγνοείται η οικιστική ανάπτυξη των τελευταίων 40 χρόνων (από το 1985 ως σήμερα) και οι πραγματικές συνθήκες που αυτή έχει επιφέρει στο χώρο.
»Κατά συνέπεια, η σημαντική ευκαιρία να καθοριστούν οραματικές αναπτυξιακές επιλογές στην Ελληνική ύπαιθρο μέσα από τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια υπονομεύεται δεδομένου ότι στρατηγικοί στόχοι για την ανασυγκρότηση της υπαίθρου και τόνωση των φθινόντων οικισμών προσκρούουν στις μεθοδολογίες της οριοθέτησης και στις κατευθύνσεις αναγνώρισης του οικιστικού χώρου προ του 1985».
Απαιτείται διάλογος
Ο ΣΕΠΟΧ υπογραμμίζει ότι «η Πολιτεία χρειάζεται να έχει μια σύγχρονη, ολοκληρωμένη και σαφή πολιτική για την ανάπτυξη του χώρου σε διάλογο με τους επιστημονικούς και επαγγελματικούς φορείς, την τοπική αυτοδιοίκηση και την κοινωνία των πολιτών. Χρειάζονται μακρόπνοες πολιτικές για τους οικισμούς της υπαίθρου που να δίνουν εναλλακτικές στην εξάρτηση από τη συνεχή νέα δόμηση (τουριστική, παραθεριστική ή οικιστική) σε εκτός σχεδίου περιοχές. Πολιτικές που να υιοθετούν με αποτελεσματικό και δεσμευτικό –για τα εργαλεία σχεδιασμού– τρόπο την αρχή της συμπαγούς πόλης ώστε να ανακοπεί δραστικά η αενάως επέκταση του δομημένου χώρου. Και, ταυτόχρονα, να κατευθύνουν προς την αναζωογόνηση και ενδυνάμωση των στάσιμων, φθινόντων και συρρικνούμενων οικισμών και την εντός ορίων ανάπτυξή τους, παράλληλα με κίνητρα επανακατοίκησής τους, αξιοποιώντας τον πολεοδομικό και χωροταξικό σχεδιασμό και τις κοινωνικο-αναπτυξιακές διαστάσεις του…».
