Σε αντίθεση με τα ΜΜΕ των αυταρχικών χωρών που είναι υποταγμένα (αλλιώς τα κλείνουν και φυλακίζουν τους δημοσιογράφους) στη Δημοκρατία η δημοσιογραφική έκφραση είναι ελεύθερη. 

Σας παραθέτω σήμερα ένα κείμενο ανάλυση της Wasington Post. Γράφει: “Η ανατροπή του Άσαντ είναι εξαιρετικά καλά νέα. Στα 13 χρόνια εμφυλίου πολέμου, το καθεστώς του βασάνισε, οδήγησε στη λιμοκτονία, εξαφάνισε και σφάγιασε εκατοντάδες χιλιάδες Σύρους. Οι κυβερνητικές δυνάμεις με την υποστήριξη της Ρωσίας και του Ιράν βομβάρδισαν πολίτες με βόμβες βαρελιού και θανατηφόρα χημικά όπλα ενώ περισσότερο από το ήμισυ του πληθυσμού εκτοπίστηκε. 

Οι δείκτες ανθρώπινης ανάπτυξης της χώρας έχουν γυρίσει 35 χρόνια πίσω. Τα ναρκωτικά έχουν γίνει μια από τις κύριες εξαγωγές της Συρίας. Επιτέλους, οι Σύροι μπορεί να έχουν την ευκαιρία να θεραπεύσουν τις πληγές τους, να επανενωθούν με τους αγαπημένους τους και να οικοδομήσουν εκ νέου τη ζωή τους”.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΠΡΩΤΗ: Ποια Μέσα Ενημέρωσης π.χ. στη Ρωσία θα τολμούσαν να γράψουν αυτή την αλήθεια; 

Και συνεχίζει η εφημερίδα: “Ταυτόχρονα, η πρόσφατη εμπειρία δείχνει πόσο άσχημα μπορεί να πάνε τα πράγματα. Οι ισλαμιστές αντάρτες που πρωτοστάτησαν στην προέλαση στη Δαμασκό προσπάθησαν να παρουσιάσουν ένα πιο μετριοπαθές πρόσωπο. Το ίδιο έκαναν και οι ηγέτες των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν πριν επιβάλουν μεσαιωνικούς περιορισμούς στις γυναίκες. 

Στο Ιράκ, τα θρησκευτικά αντίποινα εναντίον των πιστών του καθεστώτος πυροδότησαν μια μοχθηρή, χρόνια εξέγερση που τελικά οδήγησε στο Ισλαμικό Κράτος. Στη Λιβύη, η ανάμειξη εξωτερικών δυνάμεων τροφοδότησε ένα πολιτικό αδιέξοδο που συνεχίζει να παραλύει τη χώρα περισσότερο από μια δεκαετία μετά την πτώση του Μοαμάρ Καντάφι”.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ: Τι λέγει εδώ η Wasington Post; Περιγράφει τα εγκληματικά λάθη των ΗΠΑ σε Λιβύη και Αφγανιστάν αλλά και την μεγάλη αλήθεια ότι στη Συρία τίποτε δεν έχει εξασφαλιστεί ακόμη. Περιγράφει κανείς στη Ρωσία τα εγκλήματα του Πούτιν με τις εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς για το τίποτα;