Επιστολή αναγνώστη
«Αύγουστε καλέ μου μήνα, να ‘σουνα δυο φορές το χρόνο»
«Αύγουστε καλέ μου μήνα, να ‘σουνα δυο φορές το χρόνο», λέγανε οι παλιοί και με τη λαϊκή σοφία τους, καταχώρησαν στην παράδοση μας τον τελευταίο μήνα του καλοκαιριού ως τον πιο αγαπητό μήνα όλου του χρόνου.
Πώς να μην είναι άλλωστε, όταν τον μήνα Αύγουστο, στον στίβο της ζωής, συναντάμε δύο πολύ μεγάλες γιορτές: τη Δεσποτική εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού και τη Θεομητορική της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Οι δύο αυτές αγαπημένες σε όλους τους Ορθοδόξους Χριστιανούς εορτές, προβάλλουν στη λατρευτική μας ζωή την αδιάσπαστη ένωση της Παναγίας με τον Σωτήρα Χριστό. «Ο Θείος Τόκος μεταμόρφωσε το σκήνωμα Αυτού σε Κεχαριτωμένη». Ο Χριστός κατά τη Μεταμόρφωσή Του έλαμψε ως ήλιος κι η Μητέρα Του αναδείχθηκε «καθαρωτέρα λαμπηδόνων ηλιακών», φωτίζοντας τις ζωές μας.
Σε κάθε γωνιά της Ελλάδας μας οι κατανυκτικές φωνές των πιστών συνενώνονται καθώς ψέλνουν θερμές Παρακλήσεις στην Υψηλοτέρα των ουρανών, εξυμνώντας το Σεπτό της Πρόσωπο, επικαλούμενοι τις πρεσβείες Της, την προστασία Της και τη μεσιτεία Της στον Υιό της και Θεό μας. Γεμίζουν οι εκκλησίες και τα μοναστήρια μας που τιμούν την Υπεραγία Θεοτόκο από τους πιστούς, καθώς οι δρόμοι που οδηγούν στη χάρη Της, στα βουνά, στους κάμπους και στα νησιά μας, μοιάζουν με ανθρώπινες αλυσίδες ευγνωμοσύνης για τις αναρίθμητες ευεργεσίες Της.
Πλησιάζουμε στην καρδιά του Αυγούστου, είναι αλήθεια σε δύσκολους καιρούς που ο κόσμος μας χάλασε. Σύννεφα βαριά φέρνουν κάθε μέρα άσχημα νέα, όμως δεν πρέπει να απελπιζόμαστε, γιατί έχουμε την Παναγιά μας, μητέρα, παρηγοριά και στήριγμα και ευλογία στον μαστιζόμενο από ποικίλους κινδύνους και προβλήματα κόσμο.
Η παρουσία Της ευφραίνει τις ψυχές μας. Όμως, τούτες τις άγιες μέρες, μήπως πρέπει να βγούμε κι εμείς από τον μικρόκοσμό μας και να σκεφτούμε και τους άλλους; Εμείς έχουμε να φάμε, κρεβάτι να κοιμηθούμε, ρουχαλάκια να ντυθούμε. Πόσα παιδιά είναι άστεγα και πεινασμένα, μπλεγμένα στα ναρκωτικά, στη φυλακή, στο περιθώριο… Πόσος κόσμος υποφέρει στο κρεβάτι του πόνου. Πόσοι άνθρωποι πονάνε γιατί έχασαν ένα αγαπημένο τους πρόσωπο, είναι απελπισμένοι γιατί έχασαν τη δουλειά τους ή το σπίτι τους…
Ας σκεφτούμε τους πονεμένους αδελφούς μας, όχι για να απελπιστούμε, αλλά για να μην είμαστε αχάριστοι. Να πούμε ένα «Δόξα σοι ο Θεός» μέσα από την καρδιά μας για τις άπειρες ευεργεσίες Του, γιατί οπωσδήποτε τίποτε δεν είναι δικό μας και τίποτε δεν μας ανήκει. Να δώσουμε χαρά στη Μάνα μας, γιατί αυτό ζητάει μόνο από εμάς, να τιμούμε τον Υιό της και Θεό μας. Με λόγια και με έργα. Να πούμε ένα «Κύριε ελέησον» ευχόμενοι για όσους έχουν ανάγκη, μαλακώνοντας την καρδιά μας, να δώσουμε με χαρά μια βοήθεια όπου μπορέσουμε.
Να κάνουμε την καρδιά μας Αύγουστο μήνα, που αυξάνουν οι καρποί, γι’ αυτό λέγεται και «τραπεζοφόρος», που δεν θα είναι μόνο το τραπέζι μας γεμάτο με πλούσια αγαθά, αλλά κυρίως, η καρδιά μας. Να τη στολίσουμε με τους καρπούς της αγάπης, να την αυξήσουμε, να την κάνουμε μεγάλη για να χωράει και να αγκαλιάζει όλο τον κόσμο.
Μακάρι να αξιωθούμε, πρεσβειών της Παναγίας μας. Καλή Παναγιά σε όλους.
Δημήτριος Γκιουζέλης
«Αύγουστε καλέ μου μήνα
