Το πρωί της Κυριακής άρχισε η εφαρμογή της χειμερινής ώρας.
Με άλλα λόγια, τα ρολόγια γυρισαν πίσω μία ώρα.
Έτσι στις 4 το πρωί, τα ρολόγια έδειξαν 3 το πρωί.
Η θερινή ώρα άλλαζε πάντα την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου (μία ώρα μπροστά) για το καλοκαίρι και την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου (μία ώρα πίσω) για το χειμώνα (χειμερινή ώρα).
Ήταν το 1976, όταν με αφορμή την πετρελαϊκή κρίση, «όπου αποφασίστηκε στην Ευρώπη η καθιέρωση της θερινής ώρας με στόχο την εκμετάλλευση του ηλιακού φωτός για τις ώρες εργασίας και την εξοικονόμηση ενέργειας».
Στην Ελλάδα η θερινή ώρα εφαρμόστηκε για πρώτη φορά, δοκιμαστικά, το 1932 και συγκεκριμένα από τις 6 Ιουλίου μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου, όταν τα ρολόγια είχαν τεθεί μία ώρα μπροστά. Στη συνέχεια όμως εγκαταλείφθηκε, επειδή στις 28 Ιουλίου 1916 στις 04:00 ώρα, τα ρολόγια στην Ελλάδα είχαν τεθεί 25 λεπτά μπροστά κατά την εισδοχή της ζώνης ώρας που είχε αποφασιστεί παγκοσμίως.
Έτσι η διαφορά σε σχέση με το φως του Ήλιου που καθορίζει και τον πραγματικό χρόνο γινόταν πολύ μεγάλη, κυρίως στα δυτικά τμήματα της χώρας και περισσότερο στην Κέρκυρα.
Τα επόμενα χρόνια είχε υιοθετηθεί μια απλή μετατόπιση της ώρας έναρξης λειτουργίας δημόσιων υπηρεσιών και καταστημάτων κατά μισή ώρα, στη χειμερινή περίοδο.
