Ο «Καλλικράτης» και το «Άρωμα»
Ο πρώην δήμαρχος Αρναίας Λάζαρος Λαζάρου, σε μια συγκλονιστική ανάρτηση, αφηγείται τον αγώνα για την Αρναία, φέρνοντας στο προσκήνιο πρόσωπα και γεγονότα από την Πέλλα.
Ρεπορτάζ: Μίλτος Παπαδημητρίου
Μια ομολογία ψυχής από τον πρώην δήμαρχο Αρναίας, Λάζαρο Λαζάρου, έρχεται να μας μεταφέρει στο 2010 και τον «Καλλικράτη», μια εποχή που άφησε βαθύ αποτύπωμα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ο κ. Λαζάρου, με αφορμή την παρότρυνση ενός φίλου να γράψει ένα βιβλίο, επιλέγει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να εξομολογηθεί τις δυσκολίες, τις ματαιώσεις, αλλά και τις ελπίδες ενός αγώνα που επηρέασε την περιοχή. Στην αφήγησή του, διασταυρώνονται πολιτικοί δρόμοι με την Πέλλα, αναδεικνύοντας το ρόλο του πρώην δημάρχου Έδεσσας, Γιάννη Μουράτογλου, και της βουλευτή, Θεοδώρας Τζάκρη.
Το Παρασκήνιο μιας Πολιτικής Μάχης
Στην ανάρτησή του, ο πρώην δήμαρχος Αρναίας ξετυλίγει το κουβάρι των γεγονότων, με αναφορές στην πολιτική ατολμία του τότε υπουργού Εσωτερικών, Προκόπη Παυλόπουλου, αλλά και στις εσωτερικές «αφέλειες» που έφεραν αναταραχή.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνει στις συναντήσεις που έγιναν στην Αθήνα. Εκεί, η διαδρομή του συνδέεται με τη Μακεδονία και την Πέλλα. Ο ίδιος αποκαλύπτει ότι ο Γιάννης Μουράτογλου, πρώην δήμαρχος Έδεσσας, ήταν αυτός που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη γνωριμία του με τον Νικήτα Κακλαμάνη, συμβάλλοντας έτσι στην προώθηση των θέσεων της Αρναίας.
Αλλά η Πέλλα επανεμφανίζεται και σε μια άλλη, πιο περίπλοκη στιγμή: στις συναντήσεις με τη βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Θεοδώρα Τζάκρη. Ο κ. Λαζάρου περιγράφει δύο συναντήσεις μαζί της, μία με τη συμμετοχή άλλων πρώην δημάρχων και μία προσωπική, από τις οποίες, όπως αναφέρει, δεν προέκυψε κάποια ουσιαστική εξέλιξη, αλλά αντίθετα δέχτηκε «μια επίθεση προσωπικής γοητείας».
Η Ουτοπία και η Ανθρώπινη Στιγμή
Μέσα από τις γραμμές της ανάρτησης, ο κ. Λαζάρου εκφράζει την πικρία του για την «ταπείνωση» που ένιωσε σε συναντήσεις με πολιτικούς, όπως αυτή με τον Μάκη Βορίδη, αλλά και την άρνηση του Γιάννη Ραγκούση να τους συναντήσει.
Ωστόσο, ξεχωρίζει μια συνάντηση που έμεινε βαθιά χαραγμένη στη μνήμη του: αυτή με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Σε αντίθεση με τους «Καισαρίσκους» της πολιτικής, ο Αρχιεπίσκοπος στάθηκε με σεβασμό απέναντί του, τον άκουσε με προσοχή και του μίλησε ανθρώπινα. Μια στιγμή που, όπως δηλώνει, ήταν «η όαση μέσα στη δυσωδία των ημερών».
Η ανάρτηση του Λάζαρου Λαζάρου δεν είναι απλώς μια ιστορική αναδρομή. Είναι μια εξομολόγηση για το πώς η πολιτική μπορεί να γίνεται απρόσωπη και σκληρή, αλλά και για το πώς η ανθρώπινη ζεστασιά μπορεί να προσφέρει μια σπάνια παρηγοριά.
Ο «Καλλικράτης» και το «Άρωμα»
