Ο Πρωθυπουργός αιφνιδίασε το σύνολο των ΜΜΕ της Χώρας με την απόφαση του να κάνει ανασχηματισμό την προηγούμενη Παρασκευή, καθώς διαβεβαίωνε από τηλεοράσεως ότι την Παρασκευή θα συνεδριάσει το Υπουργικό συμβούλιο με τα ίδια μέλη.  Στο τέλος μάλλον αν συνεχιστεί το ίδιο μείγμα πολιτικής, είναι πολύ πιθανό στις Βουλευτικές εκλογές οι πολίτες να ανασχηματίσουν ολόκληρη την Κυβέρνηση.

Άλλωστε οι πολίτες αλλά κα ειδικότερα οι Νεοδημοκράτες, κατάλαβαν με την ανακοίνωση των ονομάτων πως οι προσδοκίες που υπήρχαν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα ενέβαζε τον πήχη με έναν δομικό ανασχηματισμό, διαψεύστηκαν…

Αν το πρόβλημα της Κυβέρνησης ήταν η απομάκρυνση τεσσάρων Υπουργών από τις θέσεις τους, τότε κάτι δεν πάει καλά στο Βασίλειο της δανιμακρίας…

Μάλιστα δεν είναι λίγοι οι πολίτες που εκφράζονται δημοσίως πως το μήνυμα των εκλογών δεν έχει ληφθεί υπόψη στο Μέγαρο Μαξίμου. Μάλιστα δεν δηλώνουν αισίοδοξοι πως οι νέοι Υπουργοί θα λύσουν τα άμεσα προβλήματα που απορρέουν από την καθημερινότητα, την ακρίβεια, την ενέργεια και τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου.
Κι οι νέοι όμως που αναλαμβάνουν υπουργικές θέσεις, έχουν θητεύσει στο παρελθόν στο κυβερνητικό σχήμα, έχουν δοκιμαστεί και γι αυτό αναλογίζονται πολλοί , αν τελικά ερμήνευσε σωστά ο πρωθυπουργός τα μηνύματα στης κάλπης.

Σαφώς ένας πρωθυπουργός θα πρέπει να κρατήσει σε κάθε ανασχηματισμό στις ίδιες θέσεις τους πρωτοκλασάτους υπουργούς του, για να μη στείλει λανθασμένα το μήνυμα στην κοινωνία ότι απέτυχαν συλλογικά ως κυβέρνηση.
Προσπαθώντας να μετριάσει τις αλλαγές και να κάνει κάποιες διορθωτικές κινήσεις. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και οι αποτυχημένοι υποτίθεται ήταν δικές του επιλογές και ίσως έπρεπε να τους αλλάξει και πιο γρήγορα, αφού τα δείγματα γραφής τους ήταν αρνητικά.

Οι υπουργοί όμως που απέτυχαν να δώσουν λύσεις για τη δύσκολη καθημερινότητα και την ακρίβεια, ή σε θέματα αγροτών και περιφέρειας που επικαλέστηκαν, εφάρμοζαν άραγε δικές τους πολιτικές και έβρισκαν δικαιολογίες ότι για όλα φταίει η ΕΕ και η ακρίβεια είναι εισαγόμενη, ή κυβερνητικές αποφάσεις;
Και αφού τους απομακρύνει ως ακατάλληλους, τότε μάλλον αποδέχονται ότι τα λάθη, οι δυσλειτουργίες, οι μη σωστές αποφάσεις και οι λανθασμένες πολιτικές, οφείλονται προφανώς σε κακές επιλογές και έχουν εθνικό χαρακτήρα.

Οι πολίτες όμως της Χαλκιδικής δεν είναι ικανοποιημένοι και από το γεγονός ότι για  άλλη μια φορά ο τόπος μας στο Υπουργικό συμβούλιο έμεινε εκτός… Τελευταίος ήταν ο κος Δριβελέγκας στην τελευταία Κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου ως Υφυπουργός Αγροτικής ανάπτυξης. Για να μην πάμε στην δεκαετία του 90 μέχρι τις αρχές του 2000 με τον Χρήστο Πάχτα. Όλοι ΠΑΣΟΚ βέβαια. Η ΝΔ από το 1974 μέχρι σήμερα διατηρεί την παράδοση που λέει ΟΧΙ στην στελέχη της αναφορικά με την συμμετοχή τους σε Κυβερνητικά σχήματα. Ακόμη και ο ΣΥΡΙΖΑ τοποθέτησε τον δικό μας κο Πιστριόλα σε Υπουργείο την περίοδο 2015-2019.

Βέβαια ως κοινωνία δεν  πρέπει να είμαστε θιασώτες της λογικής «παπούτσι από τον τόπο σου και ας είναι μπαλωμένο». Απλώς καμιά φορά αναρωτιέμαι αν όλοι αυτοί που απαρτίζουν το κυβερνητικό σχήμα είναι τόσο άξιοι που δεν περίσσευε καμιά θέση για να εκπροσωπηθεί κι η Χαλκιδική στο νέο κυβερνητικό σχήμα;
Όταν ακόμα και τα πρόσφατα μηνύματα των ευρωεκλογών εστιάζουν τη δυσαρέσκεια όχι μόνο για τα θέματα της ακρίβειας και της οικονομίας, αλλά στα εθνικά, τον πατριωτισμό, το μεταναστευτικό και για αυτό ακριβώς τα κόμματα πατριωτικού τύπου ουσιαστικά πήραν μεγαλύτερα ποσοστά στην Χαλκιδική;

Σαφώς και θα περιμένουμε να παράξουν αποτελέσματα οι νέοι υπουργοί για να προχωρήσουν το μεταρρυθμιστικό έργο της κυβέρνησης, ή να πάρουν αποφάσεις που να μετριάζουν τα μεγάλα προβλήματα.
Πάντως είναι γεγονός ότι το νέο σχήμα είναι αμφίβολο αν μπορεί να αποδώσει στην πράξη, γιατί τα μηνύματα του κόσμου μάλλον ήταν σε άλλη κατεύθυνση και όχι στη λογική των αναγκαίων κομματικών ισορροπιών στην επιλογή των προσώπων. Ελπίζουμε να μας διαψεύσουν με το έργο που θα παράξουν, παρουσιάζοντας καλύτερα αποτελέσματα.

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης περνούν το δικό τους πολιτικό Γολγοθά ψάχνοντας να βρουν τον προσανατολισμό τους και δίαυλο επικοινωνίας αλλά και ευρύτερων συνεργασιών, ανοίγοντας τη βεντάλια όχι μόνο με ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, αλλά και με Νέα Αριστερά και Πλεύση Ελευθερίας.
Σενάρια θερινής νυκτός, αφού ότι λέγεται αρχίζουν οι αντιδράσεις να πέφτουν βροχή, όπως και τα εσωκομματικά μαχαιρώματα. Αγνοούν παντελώς τα μηνύματα που έστειλαν οι πολίτες και ξεχνούν βασικούς κανόνες πολιτικής θεωρίας, ή απλώς δεν τους γνωρίζουν;
Ότι ένα νέο κόμμα που προέρχεται από συμπράξεις μικρότερων, δεν μπορεί να προσθέσει δυνάμεις και ποσοστά με αριθμητικούς όρους, αλλά έχει καθαρά τη δική του δυναμική.
Επίσης οι συμπράξεις σε ανώτερο επίπεδο και όχι από τη βάση δημιουργούν έντονο κλίμα δυσαρέσκειας και φυγόκεντρες τάσεις σε στελέχη και ψηφοφόρους και ενίοτε λειτουργούν καθαρά αφαιρετικά.
Ακόμα όταν τα δυο βασικά κόμματα που επιθυμούν τη συνεργασία έχουν μικρές διαφορές στις πρόσφατες εκλογές, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να οπισθοχωρήσει ο ένας αρχηγός έναντι του άλλου. Και να δώσει τη σκυτάλη για το νέο που θα προκύψει, σε έναν πρώην αντίπαλό του.
Ξεκάθαρα οι δυο αρχηγοί είναι δέσμιοι των καταστάσεων και καταδικασμένοι να τραβήξουν το δρόμο τους, οδηγώντας σε μεγαλύτερη συρρίκνωση το κόμμα. Ώστε ή να πέσουν από τις πιέσεις στο εσωτερικό τους μέτωπο, ή να παραιτηθούν υπό το βάρος της ευθύνης μιας μεγαλύτερης αποτυχίας, για να ανοίξει ο δρόμος του διαλόγου.
Αλλά ακόμα και στην περίπτωση που υπάρχει θέληση για πραγματικό διάλογο ουσίας, δεν υπάρχει περίπτωση να συμφωνήσουν όλοι και κάποια στελέχη θα πάρουν τα καπελάκια τους και θα φύγουν, σε νέα κόμματα, ή στα υπάρχοντα.
Άρα όλα αυτά που ακούγονται είναι μάλλον πολιτικά φληναφήματα για να δημιουργούν άλλοθι σε αποτυχημένους αρχηγούς, ότι αυτοί επιδιώκουν δήθεν τη συνεργασία, αλλά οι άλλοι δεν θέλουν, με σκοπό να παραμείνουν στη θέση τους.