Γραπτή ερώτηση προς τον Επίτροπο Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων, Πιερ Μοσκοβισί, κατέθεσε σήμερα ο ευρωβουλευτής της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑΕ), Νίκος Χουντής, με αφορμή τη συνεδρίαση του Eurogroup της Σόφιας, με θέμα συζήτησης την Ελλάδα.

Πιο συγκεκριμένα, στην αποψινή συνεδρίαση των Υπουργών Οικονομικών των χωρών της Ευρωζώνης, θα συζητηθεί η φύση του μηχανισμού ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, ο οποίος θα ενεργοποιείται σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν πετυχαίνει τους στόχους ανάπτυξης, καθώς επίσης και το μελλοντικό πλαίσιο επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας μετά τη λήξη του προγράμματος.

Ο ευρωβουλευτής της ΛΑΕ, στην ερώτησή του, καταγράφει τις διαφορετικές θέσεις που έχουν εκφράσει το ΔΝΤ, η Γερμανία και η Κομισιόν, όσον αφορά τον αυτόματο χαρακτήρα του μηχανισμού ελάφρυνσης χρέους και επισημαίνει ότι στη συζήτηση του Eurogroup θα τεθεί το θέμα της εισαγωγής «ρήτρας μη αντιστροφής» βασικών μεταρρυθμίσεων που έχουν εφαρμοστεί από τα τρία Μνημόνια.

Στη συνέχεια της ερώτησής του ο Νίκος Χουντής ζητά από την Κομισιόν να ενημερωθεί εάν έχει «υπάρξει συμφωνία για τα υπόλοιπα μακροπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους που αναφέρουν οι αποφάσεις του Eurogroup», όπως οι επεκτάσεις ομολόγων, η μείωση των επιτοκίων και η περίοδος χάριτος στην αποπληρωμή των δανείων.

Καταλήγοντας στην ερώτησή του ο Έλληνας ευρωβουλευτής ρωτά την Επιτροπή «Ποιοι είναι οι τομείς της ελληνικής οικονομίας και διοίκησης που δεν έχουν ‘μεταρρυθμισθεί’ ακόμα επαρκώς και επομένως προκύπτει η ‘ανάγκη’ για νέες μεταρρυθμίσεις μετά τη λήξη του Μνημονίου» καθώς και «ποιες ‘μεταρρυθμίσεις’ και παρεμβάσεις θα ‘προστατεύει’ η ρήτρα μη αντιστροφής».

Ακολουθεί η πλήρης ερώτηση:

Στο Eurogroup της Σόφιας (27/04/2018) θα συζητηθεί ο μελλοντικός μηχανισμός ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους που θα ενεργοποιείται κάθε φορά που η Ελλάδα αποκλείει από τους αναπτυξιακούς στόχους.

Το ΔΝΤ έχει εκφραστεί υπέρ της αυτόματης ενεργοποίησης αυτού του μηχανισμού ενώ η Γερμανία επιμένει στην σύνδεσή του με την εφαρμογή  μεταρρυθμίσεων.

Η Κομισιόν ισορροπεί ανάμεσα στους δύο απόψεις, προτείνοντας, από τη μια, την αυτόματη ενεργοποίηση του «γαλλικού μηχανισμού», και από την άλλη, την εκταμίευση των κερδών των ελληνικών ομολόγων που κατέχει το Ευρωσύστημα, υπό τον όρο εφαρμογή μεταρρυθμίσεων.

Παράλληλα γίνονται συζητήσεις για το είδος της εποπτείας μετά το πρόγραμμα και συγκεκριμένα για την εισαγωγή μιας «ρήτρας μη αντιστροφής» βασικών μεταρρυθμίσεων.

Ερωτάται:

Έχει υπάρξει συμφωνία για τα υπόλοιπα μακροπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους που αναφέρουν οι αποφάσεις του Eurogroup, όπως επέκταση των δανείων, η μείωση των επιτοκίων, οι περίοδοι χάριτος;

Ποιοι είναι οι τομείς της ελληνικής οικονομίας και διοίκησης που δεν έχουν «μεταρρυθμισθεί» ακόμα επαρκώς και επομένως προκύπτει η «ανάγκη» για νέες μεταρρυθμίσεις μετά τη λήξη του Μνημονίου;

Ποιες «μεταρρυθμίσεις» και παρεμβάσεις θα «προστατεύει» η ρήτρα μη αντιστροφής;